Na afscheid te hebben genomen op Schiphol was het tijd voor de reis. Toen merkte ik dat ik er pas echt alleen voor stond.

Bij Schiphol was alles makkelijk te vinden en ging het allemaal voorspoedig. Voordat ik het wist zat ik op het vliegveld van München. Daar kwamen de zenuwen omdat ik geen idee had waar ik heen moest. Gelukkig was het hier ook gemakkelijk en kreeg ik er wat meer vertrouwen in dat het allemaal wel goed zou gaan komen. Na een paar uur te hebben gewacht kon ik op het vliegtuig stappen naar Johannesburg. Daar aangekomen was het een grote chaos. Bij Schiphol hadden ze tegen mij gezegd dat ik mijn bagage moest ophalen en dan moest laten controleren om deze vervolgens weer te laten inchecken. Dus ik liep netjes naar de douane controle en daar vertelde deze mevrouw mij dat ik ergens anders moest zijn. Toen begon ik het aardig warm te krijgen haha. Met een verhit hoofd dat onderhand al lekker rood aangeslagen was ging ik opzoek waar ik dan wel moest zijn. Ik kwam toen bij een andere douane terecht. Hier kwam ik wat mensen tegen die zeiden dat mijn bagage meteen door naar Bulawayo gestuurd zou worden. Ik zei dat ik tegenstrijdige berichten kreeg en nu niet meer wist wat te doen. Hun stelde mij gerust dat hun ook altijd het zelfde hebben en dat het vast wel goed zou komen. Nou op hoop van zegen. Ik liep op een immens grote luchthaven en op mijn ticket stond niet bij welke gate ik moest zijn. Aaaah!!! Na zo'n 15 minuten rond gelopen te hebben en niet wetend waar ik heen moest kwam ik gelukkig een informatie balie tegen! Ik had het eerder al aan mensen gevraagd maar ook hun wisten het niet.

Nou gelukkig kwam ik uiteindelijk bij de goede gate terecht. Daar heb ik nog aan wat mensen gevraagd of zij misschien het zelfde probleem hadden met hun bagage. Maar zij konden mij dit niet zeggen. Ik zat dan wel bij de juiste gate maar ik wist niet of mijn bagage wel terecht zou komen op Bulawayo. Toen hoorde ik op een gegeven moment mensen Nederlands praten. Jaaaa dacht ik gelukkig!!! Hun vertelden mij dat het ook waarschijnlijk wel goed zou komen. Het waren wel mensen die me meer bang aan het maken waren dan nodig was. Toen dacht ik nou nu ben ik wel weer klaar met jullie, doei! :)

De vlucht van Johannesburg naar Bulawayo had wat vertraging. Toen we eindelijk werden opgehaald met het busje wat ons naar het vliegtuig zou brengen duurde dat nogal erg lang.. We stonden daar met z'n alle in de bus te wachten tot die ons verder zou brengen. Toen we eindelijk bij het kleine vliegtuigje waren mochten we nog steeds de bus niet uit. Wij wachten, wachten, wachten de piloot ondertussen al klaar zien zitten voor vertrek maar er werd nog een hoop etenswaar in het vliegtuig geladen.

Nou toen eindelijk op naar Bulawayo. In een vliegtuigje wat enorme herrie maakte. Ik kon de stewardessen geen eens meer verstaan. Aangekomen op Bulawayo het visum aangevraagd. Dit ging eigenlijk wel redelijk vlot.

Nikki (een van de eigenaren) stond op mij te wachten samen met een ander meisje wat ook vrijwilligerswerk komt doen op de Chipangali. Nikki had ons afgezet bij haar dochter en hierna heeft haar dochter ons afgeleverd op Chipangali. Samen met Jessica (het meisje wat ook vandaag is aangekomen) slaap ik op een kamer.

Morgen krijgen we de rondleiding. Ik benn benieuwd!!!