Hallo allemaal,

Hier een update van de afgelopen weken in Zimbabwe. Helaas heb ik heel weinig wifi en verbinding vandaar dat jullie weinig van mij horen. Ook vind ik het erg moeilijk om precies te omschrijven hoe ik me voel en hoe ik de dingen ervaar hier. Maar ik probeer mijn best te doen haha.

De afgelopen weken ben ik er meer en meer achter gekomen hoe chipangali te werk gaat en helaas zie je daarvan dan ook de minder goede kanten. Helaas bestaat er hier nog enorm veel racisme. De blanken afrikanen gaan hier niet netjes om met de mensen die zich kapot werken om het park draaiende te houden. De eigenaar Kevin kan ze helemaal verrot schelden en als hij dan merkt dat een van ons in de buurt is slaat hij opeens een hele andere toon aan. Mmm ik ben gelukkig niet op mijn achter hoofd gevallen en heb dan ook een paar keer een gesprek gevolgd zonder dat Kevin mij zag. Ik kan niet begrijpen waarom hij zo moet praten tegen zijn personeel en de enige manier om hier achter te komen is het dan ook vragen aan de Boss zelf. Zoals jullie je misschien kunnen voorstellen liep dit gesprek niet geheel vlekkeloos. In het nederlands had ik mij misschien nog beter kunnen verwoorden dan ik in het engels kon. Ik ben er achter gekomen dat er hier in Zimbabwe wetten zijn wat een onderscheid maakt tussen de blanke en donkere Afrikanen. Kevin en Nikki zijn elke dag bang dat hun land opgeïst wordt omdat de wet dit toestaat dat de 'donkere'afrikanen het land kunnen opeisen van de 'blanke' afrikanen. Ik kan mij voorstellen dat leven met deze angst niet fijn is. Maaaaar.... Toen vroeg ik hem dat dit niet een reden hoeft te zijn waarom hij zijn personeel zo te behandelen heeft. Helaas heb ik hier niet echt een duidelijk antwoord op gehad. En zie ik hem gewoon als een botte lul waar ik gelukkig niks mee te maken heb als ik weer thuis ben. Gelukkig leer ik de mensen die op het park werken steeds beter kennen. En heb ik dankzij de bewaker van het park elke avond een heerlijke warme douche haha. Ook heb ik hier een jongen (Greg) van 23 jaar leren kennen die voor zijn jongere zusje zorgt omdat zijn beide ouders gestorven zijn aan hiv. Hij werkt op het park en verkoopt daarnaast drugs om rond te kunnen komen. Toen hij weer eens bevelen kreeg door Nicole (zij is 28 jaar, blank en volgens mij een flinke bordeliner) vertelde ik hem wat de afkorting van haar naam in het Nederlands betekende. Ze word namelijk Niks genoemd. Nou toen hij wist wat dat betekende kon hij niet meer stoppen met lachen. Elke keer als ze dan weer aan het rond commanderen is hebben we even oogcontact en schieten we in de lach. Volgens mij weet nu onderhand het hele park ervan want iedereen lacht nu als ze me zien. Samen met Greg ben ik nu een wilde vogel die is aangereden door een auto aan het tam makem. Wat inhoud dat we hem elke dag voeren. Hierdoor heb ik al een aantal kippen mogen doorsnijden en kan ik nu aardig goed vinden waar het hart, lever en maag zit haha. Echo te goor vond ik het de eerste keer en raakte ik die kip echt niet aan met m'n blote handen. Nu ik het een aantal keren heb gedaan begin ik er steeds meer lol van te krijgen en raak ik al het vlees lekker aan met mijn blote handen. Mijn standaarden gaan hier flink naar beneden en mijn avondeten zonder een vlieg of een sprinkhanen vleugel is bijna ongewoon.

Er zijn sinds deze week ook 2 nieuwe vrijwilligers aangekomen. Allebei uit Nederland en gelukkig gezellig! In totaal zijn we nu met zijn 5e. Vier uit Nederland en 1 uit Israel. Weer een heel ander clubje dan de eerste 2 weken maar gelukkig ook gezellig. We hebben bij de schildpadden laatst alle teken met zijn vieren verwijderd. Ondanks dat het hier rond de 30graden is stond het kippenvel op mijn hele lijf. GADVERDAMME wat ranzig zeg. Op één poot zaten er soms wel een stuk of 30!

Ik ben vorige week vrijdag een middag weggeweest met Kiki (dat is een meisje wat hier werkt) en de dochter van Nikki (de eigenaresse) en een vriendin van haar. Kiki wilde een tatoeage laten zetten. We kwamen bij een heel groot huis terecht en een man onder de tattoos met een lange baard met kraaltjes erin. De meiden hadden een waterpijp meegenomen en alcohol dus ik heb me kapot gelachen. Onderweg terug zijn we aangehouden door de politie. De politie is echt verschrikkelijk hier. Het enige wat ze willen is geld! Ze vonden dat het reserve wiel niet groot genoeg was voor de auto. Terwijl Mazda deze wielen zelf meeleverd. 10 dollar moest ze hiervoor betalen. Aangezien ze dit niet wilde betalen hebben we ruim een uur langs de weg gestaan in discussie met de politie. Ze hadden haar rijbewijs ingenomen en wilde deze niet teruggeven voordat ze betaald had. Toen we meerdere malen om haar rijbewijs vroegen zeiden ze dat ze dan de autosleutels wilden hebben. Wat een prutsers zeg hahaha!! Uiteindelijk omdat we het toch niet gingen winnen die 10 dollar betaald.

Nou lieve allemaal ik hoop dat jullie nu weer een klein beetje een beeld hebben van wat ik alllemaal meemaak haha.

Tot snel!! Liefs van mij!